Türkiye’nin ilk teleferiği olan Bursa Teleferik 29 Ekim 1963 tarihinde açıldı. 2012 yılına kadar hizmet veren teleferik, teknolojisinin ve binaların artan yolcu kapasitesine hizmet vermekte zorlanmaya başlamasından dolayı yenilenmesine karar verildi.
Mevcut Teferrüç, Kadıyayla ve Sarıalan Teleferik hattı teknolojisi altyapısı ve istasyonları yenilenerek, hat Uludag Oteller bölgesine kadar uzatıldı. Toplam uzunluğu 8.8 km olup Tefferüç İstasyonu’ndan (Rakım 236 m) 2.Oteller Bolgesi 1810 metreye çıkan hat 2015 yılında tamamlandı. Toplam 15000 m2 kapalı alandan oluşan istasyonlarda, teleferik iniş biniş platformları, gişe ve bekleme alanları, kafe, büfe ve satış alanları, yönetim ve idari ofisler, kapalı kabin garajları ve teknik alanlar bulunmakta.
Projede zorlayıcı olan, tek aks üzerinde, 1. ve 4. bina arasındaki 9 km’lik mesafe, yaklaşık 1500 m rakım farkından dolayı, binaların yerleştiği topografya ve iklimler arasındaki değişiklik ve bina programındaki
kompleks teleferik teknolojisi, dönen çelik çarklar ve bina içine girip çıkan 8’er kişilik hareketli kabinler oldu.
Tasarımı kısıtlayan bir unsur da imar planında istasyonların zemin kat konturlarının, projeye başlamadan önce belirlenmiş olmasıydı. Kent dokusu içindeki ilk durakla, dağ eteklerine, sonrada zirveye kadar uzanan 25 dakikalık yolculukta binaları bağlayan bir aks, ‘çelik halat’
istasyonlar arasındaki tek ilişki yada ortaktır. Binaların tasarımında ön
planda olan istasyonların erişilebilirlik ve ziyaretçi konforu ön planda
tutularak, bulundukları çevre ve topoğrafya’ya uyumlu olmasını sağlamakdı.Görsel yada form şekil benzerliği ile ‘4 kardeş’ istasyon tasarlamak düşünülmedi.
Binaların çatı konstruksiyonlarında çelik kullanıldı.Bunun sebebi imalatların atölyede hızlı bir şekilde yapılıp, montaj ve ulaşımın zor olduğu dağ koşullarına daha uygun olmasıydı. Ayrıca digital fabrikasyonun getirdiği kolaylıklar sayesinde mimari açıdan imalatları daha iyi kontrol edebilmemiz, çelik yapı elemanları kullanmayı
tercih etmemizde önemli bir nedendi.
Teferrüc İstasyonu
İlk istasyon 1963 yılında yapılmış olan eski teleferik binasının 50 m kuzeyindedir. Yukarıdan bakıldığında geniş bir alanda tek yeşil kalmış bu arazide, binanın çelik çatı örtüsü 2 yönde kavisli formu ile agaçların üzerinde adeta duraksamaktadır. Birinci katta ortagonal olan plan ile kavisli yay şeklinde çatı formu arasında kalan, solungaçları andıran aluminyum cam cephe sistemi, yelpaze şeklinde açılarak çatıyı farklı açılarda ve kotlarda yakalar. Her açısı ve yüksekliği bir diğerinden farklı cam/aluminyum modüller sayesinde bekleme ve iniş biniş platformları gün boyu doğal ışık alır, ziyaretçiler binayı çevreleyen ağaçlar ve Bursa Ovası’yla etkileşim kurar. Zemin katta çeşitli satış alanları ve idari ofisler,
1. katta iniş biniş platformu, bekleme alanları ve kafeler planlanmıştır.
Kadıyayla İstasyonu
800 m yüksekliktedir. Yaklaşık 100 km’ye ulaşan şiddetli rüzgarların olduğu ağacsız alanda eski teleferik istasyonunun yerine planlanmıştır. Buraya ulaşım çok dar bir patikadan yapıdığından inşaat malzemesi ve diğer ihtiyaçların ulaşımı cok güçtür.
Şiddetli rüzgar ve belli bir zaman kar altında kalacak istasyonun, kubbeli amorf formu çelik konstruksiyon üzeri ahşap kaplama ve su yalıtım ile oluşturulmuştur. Karla örtülü olduğunda tepede açılmış bir tünel gibi algılanır.
Sarıalan İstasyonu
1300 metre yüksekliktedir. Etrafındaki tektonik kaya formları ve çam ağaçları ile uyumunu sağlamak için, az eğimli çatı ve basık yassı bir kaya şekline benzer kabuk altında oluşan mekanlar ile cephede, cepheden kopuk kavisli çelik dikmeler arasına aralıklı yerleştirilmiş yatay plywood paneller kullanılmıştır. Cepheyi saran bu paneller aynı zamanda kütleye derinlik verir.
Oteller İstasyonu
Son istasyon 1800 m yükseklikte ve Oteller 2. bölgedesinde kayak pistelerinin yanı başındadır. Eğimli araziden dolayı ön cepheden 4 kat, arka cepheden 1 kat üzeri çatı olarak algılanır. Çelik kontstruksiyondan
üretilmiş çatı, yüzeylerin katlanmasıyla şekillenmiş formu, gerektiği yerde manzarayla birlikte yükselir, gerektiğinde sert rüzgarı kesmek icin kapanır ve doğal ışığın mekana dolmasını sağlar. Bina içinde kabin
garajı, bekleme alanları, yeme içme alanları ve idari bölümler bulunur.