Terminal yapılarında iç mekân algısının mümkün olduğunca sade ve işlevsel olması, zamanın önemli olduğu bir mekan için,doğru bir tasarım yaklaşımıdır.
Mekân perspektifleri ne kadar geniş olursa yer ve yön kavramı da o kadar anlaşılır olur. İç mekân kurgusunda, kütleleri cephelerden uzaklaştırarak, dış mekan görüşünü maksimum seviyeye çıkarılmıştır. Üst örtü, cepheden uzaklaşan iç mekânların doğal ışığı maksimum seviyede alabilmesi için yer yer şeffaflaştırılmıştır. Ayrıca, cepheden taşarak, yolcuların bekleme konforu ve mimari dilin devamlılığı için yapı çevresinde bir “saçak” oluşturmuştur. Ana girişten içeri giren yolcular ilk olarak bilet satış gişeleriyle sonrasında ise büfe kafeterya ve aydınlık, yüksek tavanlı bir bekleme salonuna ulaşırlar. Terminal proje arazisi çevre kotlara göre çok yukarıda kaldığından yapı kendisini ancak kabuğu ile ifade eder. Bu organik kabuk, yaya ve araç akışının en az olduğu noktalarda yere basar ve bu noktalardan Tem otoyolu tarafından algılanarak formu ile ilgili ipuçları verir. Çatıya bu formu verebilmek için kabuk çelik sistem çözülmüştür. Birbirine çok yakın ölçülerdeki, her biri birbirinden farklı kottaki üçgen çelik kirişlemeler organik çatı strüktürünü oluşturur. Bodrum katlarda betonarme olarak çözülen taşıyıcı sistem zemin kattan itibaren çelik sisteme dönüşerek, yüksek hadveli alüminyum kompozit panel ile kaplanmış çelik çatıyı taşır. Yapı iç mekan boşluğu, projedeki fonksiyonların çokluğu ve kapasitenin yüksek olması sebebi ile oldukça büyük ölçektedir. İç mekan malzemeleri yolcuların bu büyük ölçekte geçireceği zaman düşünülerek sıcak renk ve yüzeylerde malzemelerden seçilmiştir. Ahşap görünümlü latalar ile çevrelenmiş bilet gişeleri, sıcak renklerdeki cam kaplamalar, yeşil ile bütünleşik oturma bankoları; yolculara mekanik terminal hissinden çok insan ölçeğinde bir mekan hissi verir.
Otobüs otoparkı bölümleri 8,50 m kat yüksekliğinde ve tek katlı, araç otoparkları ise sırasıyla 4,00 ve 4,50 m yüksekliktedir.
Otoparklara ulaşım rampaları da yine betonarme sistemdir. ±0,00 kotunda ise otogarın hizmet binası yükselmektedir. Bu kısım yapısal çelik ile çözülmüştür.
Hizmet binası çatısı ve düşey taşıyıcı elemanları yapısal çeliktir. 4 m yükseklikli ara kat bölümleri kompozit (beton+yapısal çelik) döşemedir.
Statik hesapları ve tasarımı yapılacak yapı 13.80 m yüksekliğinde ve yaklaşık 225 m uzunluğa sahip, taşıyıcı sistemi yapısal çelik kiriş-kolon moment bağlantılarından oluşan çelik yapı karkası ve kompozit döşemelerdir. Sistem formu itibariyle amorf yapıda olmasına karşılık, X-Y doğrultusunda 9 m x 9 m tipik kolon akslarından ve çatıda tipik 3 m x 3 m kiriş akslarından teşkil edilmiştir. Çatı formunda düşey eksen ise serbest koordinatlıdır. Bu sayede yapının hem imalat ekonomi- kullanış noktasında belli bir prensibe bağlı kalınarak tasarımı yapılmış hemde mimari – statik süperpoze sağlanabilmiştir. Çelik yapı, betonarme bodrum kat kolonlarına ankastre olarak bağlanacak cephe çaprazları ise mafsal elemanlarla teşkil edilecektir. Çatı kirişleri eğilme aktarabilecek tipte ve her birleşim için özel aparatla teşkil edilecektir.
• Yapı, deprem yüklerinin tamamının çerçeveler ile taşındığı çelik binalar sınıfındadır.
• Yapı, bir cephesinden veya bütün cephelerinden açık olmadığı için veya açılabilir şekilde olmadığı için veyahut bir veya birçok yerinden en az 1/3 oranında açıklıklar olmadığı için kapalı yapıdır.
• Çatı kirişleri x-y düzleminde 3 m x 3 m karelajlı kutu profil, çelik kolonlar 9 m x 9 m X-YHIB yapım kolonlardır. Cephe çaprazı ve ring kirişi boru profildir.
• +4,000 kotu kompozit döşeme 15 cm C25 sınıfı beton ile HEA-IPE sınıfı yapısal çeliktir.
• Cephe çaprazları, yapıya mafsal bağlantılıdır. Yapının tüm cephelerinde, mimarinin izin verdiği bölgelerde, tipik bağlantılı olarak teşkil edilmiştir.